Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Μιά δουλειά που συμφέρει.

Μετά το (κυριολεκτικό) ξεβράκωμα που έκαναν οι Αλβανοί κακοποιοί στους δυό αστυνομικούς, οι φρουροί της τάξης και του νόμου το πήραν προσωπικά και αποφάσισαν να ξεπλύνουν την προσβολή.
Αποτέλεσμα; άλλη μια γκάφα, η οποία είχε σαν κατάληξη την τραγική δολοφονία ενός ανυποψίαστου εικοσιπεντάχρονου βιοπαλαιστή.
Αυτά όμως λίγο πολύ είναι γνωστά και ειπώθηκαν κατά κόρον από τα ΜΜΕ με λόγο και εικόνα.
Εκεί που θάθελα εγώ να σταθώ είναι η δήλωση του ενός από τους συλληφθέντες κακοποιούς, με την οποία δήλωση, αναλάμβανε τη φροντίδα του παιδιού του δολοφονημένου από τα αστυνομικά πυρά!
Αυτή η δήλωση, με το απύθμενο θράσος, μου θύμισε την ιστορία του τύπου που αφού αφόδευσε έξω από την πόρτα ενός σπιτιού, χτύπησε στη συνέχεια το κουδούνι ζητώντας χαρτί τουαλέτας για να σκουπιστεί!
Δηλαδή, αυτό το κτήνος μας είπε κατάμουτρα ότι έχει τόσα λεφτά από τις ληστείες ώστε μπορεί να φροντίζει χήρες κι ορφανά.
Προτείνω να κάνουν δεκτή την πρόταση του ληστή και μάλιστα να του δώσουν το μωρό για υιοθεσία για να το μεγαλώσει με τις αρχές και τις αξίες που ο ίδιος έχει επιλέξει προκειμένου να χτυπηθεί η αδικία και η ανισότητα της ¨κακούργας κενωνίας¨ .
Εδώ ακριβώς όμως, προβάλει και το ζήτημα του τι γίνονται τα λεφτά από τις ληστείες και τις απαγωγές όλων αυτών που συλλαμβάνονται.
Μάλλον άστοχο το ερώτημα, αφού το συμπέρασμα βγαίνει από μόνο του ύστερα από τη δήλωση αυτού του εγκληματία, που ενώ κυκλοφορούσε με καμιά κατοστή χειροβομβίδες, καλάσνικωφ και άλλα συναφή, μας είπε ότι δεν του λείπουν…τα αλτρουιστικά αισθήματα.
Νομίζω πως όσους ληστές κι αν συλλαμβάνουν, όταν δεν βρίσκονται τα κλεμμένα χρήματα, οι ληστείες θα αυξάνονται αφού η…δουλειά του ληστή είναι συμφέρουσα!
Σου λέει ο άλλος: προκειμένου να σέρνομαι σαράντα-πενήντα χρόνια στο μεροκάματο με έπαθλο στα γεράματα μια σύνταξη των 700€, καλύτερα πέντε δέκα χρόνια φυλακή και εκατομμυριούχος στα τριάντα μου χρόνια.
Δεν είναι κι άσχημα.
Θα μου πεις, αφού έτσι απλά είναι τα πράγματα γιατί δεν επέλεξα κι εγώ στη ζωή μου να κάνω το ίδιο.
Θα σου πω.
Παλιάνθρωπος γεννιέσαι, δεν γίνεσαι!
Μπορεί βέβαια να ισχύει και το αντίθετο…
Δεν παίρνω κι όρκο!

ΥΓ: κατά την μεταγωγή των ληστών στα δικαστήρια τα πρόσωπά τους ήταν καλυμμένα ώστε να προστατευθούν τα προσωπικά τους δεδομένα!!!
Δεν μας χέ… ρε Νταλάρα!

2 σχόλια:

Λωτοφάγος είπε...

Καλώς όρισες στη μπλογκόσφαιρα! Ελπίζω να σου αρέσει και να μείνεις, διότι έχει καλή παρέα και ενδιαφέρουσες συζητήσεις. :)

Σχετικά με τη δήλωση του ληστή, θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι δεν θυμάμαι κανέναν από τους μεγαλοληστές, που κυκλοφορούν σαν κύριοι και παίρνουν και συνταξάρες ως βουλευτές ή υπουργοί, να προσφέρθηκε ποτέ να αποζημιώσει κάποιο από τα 10 εκατομμύρια θύματά του (το εντέκατο εκατομμύριο είναι οι παρατρεχάμενοι και οι ευεργετηθέντες από αυτούς)!
Συνεπώς, τη χειρονομία του απλού ληστή προσωπικά την εκτίμησα.

KOYKLITIS είπε...

Να σε ευχαριστήσω για το καλωσόρισμα καταρχήν, λωτοφάγε, και στη συνέχεια να σου πω πως τους βουλευτές και τους υπουργούς, και τους κάθε λογής κλέφτες με τις λοβιτούρες και τα λοιπά, τους εκλέγει ο λαός.
Θα μπορούσε αυτός ο λαός να επέλεγε σωστότερα σχήματα να τον κυβερνήσουν και όχι να γλείφει τα δυό κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία.
Αυτό είναι το ένα.
Το άλλο, με τους ληστές, είναι και κάπως αστείο και μόνο που το συζητάμε, αφού τα λούμπεν αυτά στοιχεία για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι το τομάρι τους και δεν θα δίσταζαν να σκοτώσουν τον οποιονδήποτε βρεθεί στο δρόμο τους, ακόμα και το ορφανό που με θρασύτητα και για λόγους επικοινωνιακούς(!) θέλησε να αναλάβει υπό την προστασία του ο σύγχρονος Νταβέλης!
Αν όλοι αυτοί οι κακοποιοί με το ¨αναπτυγμένα αισθήματα κοινωνικής δικαιοσύνης¨ και με την αναμφισβήτητη τόλμη που διαθέτουν (Παλαιοκώστας…) στρατεύονταν στα μαζικά κινήματα, σίγουρα οι κλέφτες με τις γραβάτες θα ήταν ανύπαρκτοι ή τουλάχιστον μετρημένοι και δακτυλοδεικτούμενοι.
Η ύπαρξη και η δράση αυτών των εγκληματιών είναι ένα ακόμα εμπόδιο που θα πρέπει να ξεπεράσει ο εργαζόμενος λαός, προκειμένου να αναγκάσει τους ¨γραβατωμένους κλέφτες¨ να ασχοληθούν με την επίλυση των προβλημάτων του και το δικαιότερο μοίρασμα της πίτας…